Καλώς ορίσατε στην κοινότητα μας!

Η ενορία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Middlesbrough ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, με αρχιποιμένα τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτα.

Η ενορία ιδρύθηκε το 1976 από τις ελληνικές και κυπριακές ορθόδοξες κοινότητες των Stockton και Middlesbrough.

Σήμερα η ενορία στεγάζετε στον αγγλικανικό Ναό Church of St Columba, στην οδό Wilson, Middlesbrough, TS1 1SH.

Η ενορία μας και ο ναός της ευλογήθηκαν από τον Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Γρηγόριο κατά την επίσκεψή του τον Σεπτέμβριο του 1999.

Από τον Ιανουάριο 2024 ο ιερέας της ενορίας είναι ο π. Nikita Banev.


Ομιλία του π. Νικήτα για την εορτή των Φώτων 2024

Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις.

Χρόνια Πολλά! Καλή γιορτή σε όλους!

Πάσχα, είναι Πάσχα σήμερα μέσα στον χειμώνα: η ανάσταση της κοινότητας του Ευαγγελισμού που έχει ξανά την δυνατότητα να μαζεύεται και να γιορτάζει μέσα στον ναό μας. Για αρκετά χρόνια τώρα, όπως ξέρετε οι περισσότεροι, οι πόρτες της εκκλησίας ήταν κλειστές. Tώρα έχουν ανοίξει ξανά — με την ευλογία των επισκόπων μας, του Αρχιεπισκόπου Νικήτα και του Επισκόπου Ραφαήλ, και με τη βοήθεια του πατέρα Ανδρέα και του ιερέα των αγγλικανών πατέρα Paul και πολλών από εσάς.

Πράγματι, μια καινούργια αρχή και αφορμή χαράς στη ζωή της κοινότητάς μας!

Για εμάς τους χριστιανούς η μία και μοναδική αληθινή αρχή είναι το άγιο βάπτισμα. Αυτό το γεγονός μάς υπενθυμίζει και η σημερινή εορτή. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, στο τέλος του Όρθρου, ευλογήσαμε και ραντίσαμε την εκκλησία με αγιασμό. Το κάναμε αυτό γιορτάζοντας τον Μέγα Αγιασμό των Υδάτων, μια ακολουθία που περιλαμβάνει τις ίδιες ευχές που λέγονται όταν κάποιος βαπτίζεται.

Οι ύμνοι της εκκλησίας σήμερα μας υπενθυμίζουν ότι όλοι εμείς γεννηθήκαμε ως χριστιανοί από την αγία κολυμβήθρα, — τη μήτρα της μητέρας μας Εκκλησίας η οποία έχει την ευλογία να γεννά με αυτό τον θαυμαστό τρόπο αναρίθμητα παιδιά. Και εμείς, τα παιδιά της εκκλησίας, έχουμε την ιδιαίτερη ευλογία να φοράμε το χρίσμα του Αγίου Πνεύματος, το δώρο να καλούμαστε—και να είμαστε—μέλη Χριστού, το Σώμα του Χριστού, ο εκλεκτός λαός του. 

Σήμερα, ως προετοιμασία για τα αναγνώσματα από τη Καινή Διαθήκη ψάλλαμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, «Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε.» (Γαλ. 3, 27), δηλ. «Όσοι από εσάς βαπτιστήκατε στον Χριστό έχετε ενδυθεί τον Χριστό». Αυτά τα λόγια μας παρουσιάζουν πρώτα γυμνούς λόγω των αμαρτιων μας πριν από το άγιο βάπτισμά — διότι οι κατηχούμενοι μπαίνουν γυμνοί στην κολυμβήθρα. Ταυτόχρονα όμως ο ύμνος μιλάει και για το νέο ένδυμα φωτός που φορέσαμε, βγαίνοντας από την κολυμβήθρα. Από τη στιγμή του βαπτίσματός μας το φως του Χριστού λάμπει στις καρδιές μας και μας καθοδηγεί, ώστε να σκεφτόμαστε και να κάνουμε εκείνα που ευαρεστούν τον Θεό. Στο βάπτισμά μας λάβαμε επίσης και τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, με την υπόσχεση και την εγγύηση ότι το Πνεύμα θα μας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια, θα μας βοηθήσει να γνωρίσουμε τον Θεό και να μάθουμε πώς να τον προσκυνούμε ως Τριάδα· Πατήρ, Υιό και Πνεύμα:

Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις.

Όταν έμπαινες στον Ιορδάνη να βαπτιστείς, Κύριε, η λατρεία της Τριάδας έγινε φανερή. Από τότε μάς έγινε γνωστό γιατί προσκυνάμε Θεό σαν Τριάδα.

Στο βάπτισμα του Χριστού, το Πνεύμα εμφανίστηκε σαν περιστέρι για να επιβεβαιώσει τον λόγο που είπε ο Πατέρας:

οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα  (Ματ. 3:17)

Αυτός που βαπτίζεται τώρα είναι ο αγαπημένος μου γιος. Επάνω του αναπαύεται η εύνοιά μου.

Ο λόγος αυτός του Πατρός κατά την μαρτυρία του Πνεύματος είναι λόγος βεβαιότητας, λόγος που μένει για πάντα αληθινός.

Εμείς, που φορέσαμε τον Χριστό στο βάπτισμά μας, αποκαλούμε επίσης τον Θεό «Πατέρα», λέγοντας με τα λόγια τα οποία μας παρέδωσε ο ίδιος ο Χριστός: «Πάτερ ἡμῶν». Απευθυνόμενοι στον Θεό ως Πατέρα νιώθουμε ασφαλείς, γνωρίζοντες ότι και εμείς είμαστε τα αγαπημένα παιδιά του Θεού, οι αγαπημένοι του γιοί και κόρες. 

Σήμερα κάθε βαπτισμένος Χριστιανός, όλοι όσοι λαμβάνουν και πίνουν αγιασμό στις εκκλησίες μας, καλούνται να κάνουν μια καινούργια αρχή, ακούγοντας ξανά αυτά τά αιώνια λόγια:

Σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ εὐδόκησα (Μαρκ. 1.11).

Εσύ είσαι το αγαπημένο μου παιδί. Επάνω σου αναπαύεται η εύνοιά μου.

 

Αμήν.